Migrena dotyka 10-15 % populacji i stanowi najczęstszy pierwotny ból głowy. Pomimo szerokiego rozpowszechnienia, często diagnozuje się ją późno, co obniża jakość życia i utrudnia codzienne funkcjonowanie osób cierpiących na nią. Zwykle pierwszy napad migreny pojawia się przed 40-tym rokiem życia.
Objawy migreny- Jak rozpoznać migrenę?
Najważniejszym objawem migreny jest napadowy ból głowy trwający od 4 do 72 godzin, zazwyczaj bardzo intensywny. Ból pulsujący zwykle pojawia się po jednej stronie głowy, nasila się podczas aktywności fizycznej, a także towarzyszą mu nadwrażliwość na światło i dźwięki oraz nudności lub wymioty. Migrena z aurą przynosi dodatkowe zaburzenia wzrokowe, niekiedy także ubytkowe, drętwienie, niedowłady połowicze i afazję przed bólem. Ze względu na niepokojący charakter tych objawów, zwłaszcza podczas pierwszego napadu, ból ten wymaga różnicowania z innymi chorobami ośrodkowego układu nerwowego. Można wyróżnić migrenę epizodyczną (z aurą lub bez) i przewlekłą.
Dokładny wywiad lekarski oparty na kryteriach Międzynarodowego Towarzystwa Bólów Głowy i brak nieprawidłowości w badaniu neurologicznym są niezbędne do postawienia diagnozy migreny. W przypadkach wątpliwych badania neuroobrazowe oraz EEG mogą pomóc. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może postawić diagnozę, często po konsultacji z neurologiem.
3% populacji ogólnej cierpi na migrenę przewlekłą. Charakteryzuje ją minimum 15 bólów głowy w miesiącu (z czego ≥ 8 to migreny) przez co najmniej 3 kolejne miesiące. Aby prawidłowo postawić diagnozę i wybrać odpowiednią terapię, pomocne są dzienniki bólów głowy prowadzone przez pacjentów.
Leczenie migreny
Leczenie migreny przewlekłej skupia się na zmniejszeniu liczby napadów, zmniejszeniu ich intensywności i poprawie skuteczności stosowanych doraźnie leków. W terapii stosuje się propranolol, kwas walproinowy, topiramat, amitryptylinę, leki anty-CGRP: erenumab, rimegepant oraz toksynę botulinową typu A. Część z nich jest dostępna w programach lekowych NFZ.
Jeśli pacjent nie toleruje doustnych leków lub występują u niego działania niepożądane, można rozważyć zastosowanie toksyny botulinowej. Jest to neurotoksyna działająca miejscowo, hamująca uwalnianie przekaźników bólu. Iniekcje wykonuje się co 12 tygodni w określonych miejscach na czole, skroniach, potylicy, karku i ramionach.
Migrena epizodyczna może przejść w postać przewlekłą, co stanowi duże wyzwanie. Ważne jest rzetelne badanie, dobór odpowiedniego leczenia i współpraca lekarza z pacjentem, aby osiągnąć zadowalające efekty terapii.